’t Kerwaai is Geklaord

Langöt in zunne luije stoel, agge vuult wèk bedoel

meej un nutje bij de haand, pas gevuld toe òn de raand,

zaat Sintreklaos te prakkezeere hoe dèttie ’t getij kôs keere

Mar jè, toen alles was ötgepakt,  heejtie de kneup mar durgehakt. 

Hij riep z’n Piete bij mekaar ze krêege ieder un segaar

èn kwaam er toen meej vùr d’n dag: “Gullie krèègt allemòl oe ontslag,

’t kerwaai is wir aagter de rug, komt in november marres trug”

De Piete grijnsden èn êene zeej:  “Ziezôo, dès wir un jaor WeeWee”